‘Hola, met Rob. We zitten boven op de Roque de los Muchachos, kom je ook? We blijven hier de gehele nacht om naar de sterrenregen te kijken. Neem een biertje en wat te eten mee. Jos is al onderweg.’
Veel tijd om na te denken had ik niet, ik had de keuze tussen een sterrenregen of een comfortabel avondje in eigen huis.
- Om vier uur in de ochtend hadden we een kleine honderdtal sterren vanuit alle richtingen door het firmament zien schieten. Foto: Pexels
Ik stapte tien minuten later in de auto, voor een rit te vergelijken qua tijd van Leeuwarden naar Rotterdam inclusief meer dan 600 bochten en 2400 meter hoogteverschil.
De nacht was pikdonker, aan de bochten leek geen einde te komen. Het laatste stuk berg loodsteil omhoog; schakelen van de twee naar de een en terug, beetje remmen, sturen en optrekken.
Murakami
Het laaghangende maantje leek zich achter de voorbij glijdende pijnbomen te bewegen. Even had ik het idee dat de sikkelvormige maan op zijn kop stond. Het was alsof ik was verdwaald in een van de boeken van de Japanse schrijver Murakami.
Pool
Nog voordat ik de hoogste top had bereikt stonden de auto’s al aan de kant van de weg geparkeerd. Bijna iedereen stond, of lag op de grond naar boven te kijken.
Achter een blauwe California vond ik mijn vrienden. Ze waren nog vol van het gesprek met een pool die speciaal voor de sterrenregen naar La Palma was gekomen. De pool vertelde dat het hoogtepunt van de sterrenregen rond 4 uur in de nacht zou plaatsvinden. De meeste mensen op de berg waren volgens de oostblok astronoom sensatiezoekers en zouden voor 12 uur wel weer thuis zijn. Een echte astronoom houdt vol tot minstens vijf uur in de ochtend.
Melkweg
Nadat het maantje ergens in de Caldera was verdwenen werd het pikkedonker. De Melkweg lichtte op als witte nevels aan de hemel.
Op de matrassen uit de California legden we ons vieren neer in de berm. De sterrenregen bleek geen regen van sterren te zijn. En vallen deden de sterren ook niet totdat ineens de eerste ster met een lange start van vuur zich van oost naar west scheerde. Het ging allemaal te snel om een wens te doen. Vanuit de verte hoorden we de kreten van verwondering: wow en oei.
Sterrenregen
Om vier uur in de ochtend hadden we een kleine honderdtal sterren vanuit alle richtingen door het firmament zien schieten. De pool lag toen al in zijn auto sensationeel te dromen over een regen van sterren.
Na een korte nacht van 2 uur slaap werd het om 7 uur licht. De zon veranderde de grijstinten van de nacht in aardkleuren, blauw van de hemel en groen van de vegetatie.
Lees ook: Sterrenkijken op La Palma
)