Mini-vakantie naar San Andres en rum

´ Pak het moment zodra het kan. Niemand weet wat morgen brengt.`

Met deze wetenschap hebben we dit weekeinde een mini-vakantie gepland van twee nachten in San Andres aan de andere kant van het eiland. Een reis vanaf El Paso van iets meer dan een uur.

San Andres

Miriam aan zee
We verblijven in Miriam aan zee. We brengen er al meer dan 10 jaar onze gasten onder, maar hebben er nog nooit zelf geslapen.

Open de schuifdeuren van het appartement en je kijkt uit over de oceaan. Het onderkomen voor de komende twee nachten is keurig en schoon. De eigenaar is banketbakker en heeft voor ons in de koelkast een schaal met taartjes achter gelaten.

Wat nu?
De keuze aan activiteiten om uit te kiezen is groot. We kunnen naar de waterval, de bronnen Marcos en Cordero, het rummuseum, het zeezwembad Charco Azul, het strandje van Puerto Espindola, het uitzichtpunt in het laurierbos en naar het lieflijke dorpje San Andres. We besluiten om van alles een beetje te doen, maar niet teveel. We hebben immers vakantie en zijn een beetje lui.

Charco Azul
De mini-vakantie begint, waar anders, met een duik in het blauwe zeezwembad Charco Azul. We vermijden alle inspanning, zwemmen een keer heen en terug en laten ons wat dobberen. Aangenaam en niet te lang.

Kustpad naar San Andres
We kuieren over het fraai aangelegde kustpad naar het dorpje San Andres, niet te snel en niet te ver. Morgenochtend gaan we, net als de eenzame zwemmer op de foto, de dag sportief beginnen met een lange zwemtocht in zee.

Uiteindelijk doken we de tweede ochtend opnieuw in Charco Azul en herhaalden het ritueel van de eerste dag: vijftien meter heen en terug, wat dobberen, aangenaam, en niet te veel.

Restaurant in San Andres
Het dorpje San Andres dat zijn rijkdom verwierf dankzij het water uit de bronnen Marcos en Cordero, het suikerriet en de rum is een parel met een kerkplein en twee restaurants.

Onze keuze valt op restaurant La Placita, het is er gemoedelijk en gezellig. Op de kaart staan enkele Thaise gerechten. De wijn van de bodega Jurada in Garafia smaakt ons goed en bestellen een tweede glas. Lekker maar niet teveel. De dag is immers nog lang niet voorbij.

Siësta
Om 5 uur in de middag nemen we een late siësta. Even de ogen sluiten, lekker, maar niet te lang.

Uitgaan in Puerto Espindola
Het is al donker wanneer we na een tweede duik in Charco Azul naar Puerto Espindola wandelen. Een wandeling van slechts tien minuten, aangenaam dichtbij en niet te ver.

In het restaurant Meson del Mar is er nog volop leven. Het is zaterdagavond, een uitgaansavond voor de plaatselijke bevolking.

Lapas en rum in een bolleke
We eten lapas (schelpdieren) en drinken de rum van het eiland. De rum wordt geserveerd met ijsklontjes in een bolleke waar ze in mijn stamcafé in Leeuwarden Belgisch bier in schenken. Het voornemen is om er heel langzaam van te genieten. Lekker, maar niet teveel.

Man met een gitaar
Er verschijnt een man met een gitaar. De Sauceros (zoals de bewoners uit het 260 meter hoger gelegen dorp Los Sauces worden genoemd) aan het tafeltje naast ons vertellen opgetogen dat we geluk hebben. Als Manolito voorbij komt, wordt het pas echt gezellig.

Aan een andere tafel onder de veranda zit Toño met zijn vrienden. Toño is een harde werker uit Tazacorte die wel eens een klusje voor ons in huis heeft gedaan. Het is vanavond een groot ons kent ons.

Cristina 
Inmiddels kennen we ook de naam van Cristina, ze heeft als taak om de glazen bij te schenken. ´ Schenk maar bij, een beetje en niet teveel.`  En terwijl Monolito zijn eerste lied improviseert, hij bedenkt al zijn liedjes terwijl hij staat te zingen, gooit Cristina mijn glas vol.

Halve eierdop
Van de Hollandse zuinigheid in mijn geboorteland waar je een door de Nederlandse warenwet voorgeschreven  hoeveelheid rum ter grootte van een halve eierdop krijgt ingeschonken, heeft Cristina nog nooit gehoord. Mijn bolleke is tot de helft gevuld met rum.

Monolito en tulpen
Waar de ene gaat vissen of fietsen, pakt Manolito liever zijn gitaar. Je hoeft maar een woord te roepen en er volgt een lied. Volgens de Sauceros van het tafeltje naast ons is de flamboyante troubadour een beroemdheid in Los Sauces.´  Iedereen kent hier Manolito.`

Tulpen en kaas
Dan zijn wij aan de beurt. We krijgen een lied over tulpen, kaas en een emigratie naar het paradijselijke La Palma. De sfeer zit er nu goed in onder de veranda van Meson del Mar.

En daar is opnieuw Cristina die nog een keer lachend bijschenkt. ´ Een beetje, niet teveel, por favor!`

En terwijl ik aan mijn derde bolleke rum begin denk ik: Pak het moment, niemand weet wat morgen brengt.

Waggel
Beetje waggel, maar uitermate vrolijk lopen we iets voor sluitingstijd naar Cristina om de rekening te betalen. De rekening waarop voor de rum 2 euro per glas is berekend hoef ik niet te betalen. Toño de klusjesman heeft onze rekening al voldaan.

Het zal de zuiverheid en kwaliteit van de Palmese Rum zijn waardoor ik de volgend ochtend met slechts een klein beetje druk op de schedel opsta, een klein beetje en niet te veel.

Lees ook: Op de stoep van de bar in El Tablado

Er valt nog veel te ontdekken op La Palma

In San Andres kunnen we een accommodatie voor de La Palma Rondreis voor je boeken.