Reisverslag wandelen over de Camino Real de la Costa

Ik ben vijf keer op La Palma geweest. Ik denk dat ik van het eiland hou. Maar wat heb ik eigenlijk ervan gezien? Drie keer liep ik een wedstrijd over de “cumbre”. Het noorden en zelfs Santa Cruz, heb ik nog nooit bezocht.

Het regent er vaak in het noorden, zeggen ze, maar de kust is woest en mooi. Ik ga de GR-130 lopen van Los Sauces naar Tazacorte, met een aan- en een afloop naar keuze. De accommodaties zijn geboekt door Siepko, dus een lichte rugzak. “Fastpacking” heet dat tegenwoordig.

Dag 1: Los Sauces – El Tablado
Wandeltijd: 7.15 uur  Afstand: 28 km Hoogtemeters: 2000 meter. Wandelroute: Los Sauces LP 7, afslag LP-7.1 via Barranco de la Herradura naar Barlovento. GR-130 Gallegos – Franceses – El Tablado.

Na een nacht in een tiny-town-house in Santa Cruz pak ik de bus naar Los Sauces. Vanaf de kerk volg ik de LP 7 omhoog. Op steil asfalt loop ik het dorp uit, al gauw wordt het landelijk, dan het Laurierbos.

Lianen en reuzenvarens
Ik loop door het regenwoud, compleet met lianen en reuzen-varens.  Het gaat het steeds harder regenen. Hier en daar ligt op het pad een flinke kei en af en toe is er een stuk pad weggespoeld, waarschijnlijk tijdens de hevige regens die vorige week zijn gevallen.

“Camino Real de la Costa”
Barlovento is in regen gehuld. Vandaag is geen dag om pauzes te nemen. Linksaf en ik loop op de GR-130 “Camino Real de la Costa”. Ik haal een oude vrouw in. Ze loopt heel langzaam een trap op, met boodschappen. Ik wil haar niet laten schrikken, maar deze vrouw schrikt niet zo gauw. Ze de enige persoon is die ik zie tussen Barlovento en Tablado.

Kloven, dorpen en de oceaan
Ik loop op een prachtig pad, stenig en glad. Ik verwonder me over de natuur en de afzondering. Wie noordwaarts vaart van hier komt op IJsland aan wal. Ik moet een paar keer afdalen in een kloof en er steil weer uit klimmen. Ik kom nooit helemaal tot aan de oceaan. In de inhammen klotsen de golven tegen de rots. Barranco de Franceses. Als je omhoog kijkt, lijkt de kloof zich eindeloos hoog en ver weg te strekken.

El Tablado, Bar la Garza
Met nog wat uren daglicht arriveer ik in Tablado. Het gaat steeds harder regenen. Bar La Garza, die straks voor je speciaal op donderdag open gaat, spot ik meteen.

Slapen ga ik hoger in het dorp. Een heerlijk plekje: keuken en badkamer voor mij alleen in dit seizoen. En een elektrische kachel, om mijn verregende spullen te drogen.

Drie gangen menu
Claire van La Garza belt….. zal ze me ophalen voor het eten, het blijft maar regenen…? ´  Het regent hier niet altijd zo. Anders zou ze toch niet hier zijn gaan wonen?`   Claire heeft een huis met een grote tuin. Een regentank waar ze in zwemt.

De dag-hap blijkt een 3 gangen menu. Mijn verwondering is nog steeds niet voorbij als ik eindelijk warm in bed lig. Er is in Tablado vandaag 70 liter per vierkante meter gevallen.

Bij mijn vertrek uit Tablado groet ik Claire, die net van huis naar de bar is gesprint om te klussen. Alle regen heeft voor behoorlijk wat lekkage gezorgd.

Dag 2: El Tablado – Puntagorda
Wandeltijd: 7.30 uur Afstand 30 km Hoogtemeters: 2000 meter. Route: GR-130 El Tablado – Santo Domingo. Vanaf Santo Domingo bij cementerio naar Prois de Santo Domingo en vervolgens wandelpad naar Cueva del Agua. Gr-130 Las Tricias – Puntagorda.

De zon schijnt. Barrancos zien er iets aantrekkelijker uit als “piraten hang-out”. In Don Pedro zijn er een paar klein boerderijtjes. Bananen, yams, geiten.

Korte broek en singlet
Het is november en ik loop in korte broek en singlet. Als het pad uitvlakt, zie ik voor het eerste een bootje varen. Iemand heeft aan de kust, op een onbereikbare heuvel, een huisje gebouwd. Een oud stel snoeit de bosjes langs het pad. Ik groet, maar ze kijken langs me. Misschien beweeg ik te snel in dit stilstaand landschap.

Straat met een kerk
Santo Domingo de Garafia is een straat met een kerk, twee restaurants en een Spar. Ik koop wat te drinken, vul mijn flessen bij en ga buiten op een bankje lunchen.

Siepko heeft voorgesteld hier niet over het asfalt de Camino GR-130 te volgen, maar een stuk af te dalen in de richting van Prois de Santo Domingo, de vergeten haven van het dorpje, en dan weer omhoog te klimmen. Ik stop even bij de begraafplaats. Iedereen hier is dood, maar masker in deze tijd van corona toch verplicht.

De droge kant van La Palma
Verder naar beneden is er een uitzichtpunt, waar je de golven op twee rotseiland ziet knallen. In de (onvermijdelijke) barranco heeft iemand een barretje gemaakt dat in betere tijden bemand is.

Hoogtemeters
Terwijl ik 300m omhoog klim naar de weg, vraag ik me af of ik genoeg water heb meegenomen. Hier zijn geen kranen of stroompjes. Ik ben nu aan de droge kant van het eiland en hier groeien de zoet-ruikende pijnbomen. Ik loop over land-weggetjes, langs huisjes met mooie tuinen.

De kust loopt steil naar beneden en ik heb prachtig uitzicht over de oceaan. Gelukkig zijn er ook nog barrancos, zodat ik toch aan mijn dagelijkse hoogtemeters kom.

Puntagorda
In Puntagorda koop ik eerst bij de Spar een koud drankje en een Calippo lemon! Ik bel even naar huis. Ik zit in de zon terwijl het daar al uren donker is. Inchecken bij Mar y Monte. Weer als enige gast: keuken, badkamer en yoga zaal op het dak zijn voor mij alleen.

Dag 3: Puntagorda naar Tazacorte
Wandeltijd: 6 uur Afstand: 26 km Hoogtemeters: 1600 meter. Wandelroute: Puntagorda PR LP 11, PR LP 10, GR 131 naar Tazacorte.

Puntagorda PR LP 11
Op aanraden van Axel van Mar y Monte pik ik de PR LP 11 op richting Roque de los Muchachos. Ik hoef niet helemaal naar de Roque, er is een doorsteek dat niet op de kaart staat. Na 3.30 uur ben ik boven en kom ik op de Gr 131. Ik verheug mij op de afdaling naar Puerto de Tazacorte. Die liep ik twee keer in de “Transvulcania”, een keer op de “Marathon” afstand. Ook twee keer als training. Een afdaling vanaf de Roque de los Muchachos van meer dan 2400 meter.

Afdaling naar Tazacrorte
De afdaling naar Tazacorte is als een blij weerzien met een oude vriend. Eigenlijk ben ik er nog nooit zo fit aan begonnen. Het pad is een mix van pijnnaalden, Canarische kinderkoppen, gravel, wijnranken en steil asfalt door bananenplantages tot je recht naar beneden kijkt op het strand, waar ik heet en dorstig arriveer. Na daar eerst iets aan gedaan te hebben, besluit ik van de middagzon te genieten op het strand.

Ik koop een matje en een bikini. Twee uurtjes later pak ik de bus naar Los Llanos en check in in mijn hotel. ‘s Avonds ben ik de eerste die op het terras zit bij de Italiaan, maar al gauw schuiven de andere tafels vol. Het is levendig in het centrum van Los Llanos.

 

Dag 4: Los Llanos – Santa Cruz de La Palma
Wandeltijd: 7 uur Afstand: 25 km Hoogte meters: 1700 meter. Wandelroute: PR LP 2

Fel gekleurde huisjes en palmbomen
Ik vertrek vroeg uit Los Llanos, het is net licht. Het eerste deel over de LP 1 naar El Paso gaat over asfalt. Ik passeer fel gekleurde huisjes met palmbomen. Bij de heilige pijnboom ga ik het bos in. LP 1 is een oud pad met Canarische kinderkopjes.

Boven de wolken
Slingerend, op iets wat op een lavastroom lijkt, klim ik naar de Cumbre. Ik verzin eigenlijk iets te laat dat ik recht omhoog over de rotsige band kan klauteren. Dat is veel leuker. Boven komen de wolken over de rand gekolkt. In de verte zie ik de Teide op Tenerife.

Tijd zat en de zon schijnt
Ik mis de afslag de eerste keer en loop door naar een topje op 2000 meter hoogte. Ik heb tijd zat, de zon schijnt en ik heb een gluten vrij broodje chicken-mayo, wat vreemd genoeg het lekkerste broodje ooit blijkt te zijn. Ik kan de Refugio Punto de Los Roques zien.

Steil en onbelopen
Teruglopend weet ik eigenlijk al waar de afslag moet zijn, daar was ooit een officieuze water-post in de Transvulcania. Het pad is inderdaad heel steil en onbelopen, bedekt met een dikke laag pijnnaalden. Ik klim over een omgevallen boom. Het is heerlijk naar beneden tippelen.

 

Santa Cruz
Na een uurtje is er asfalt, een voetbalstadion. En net als je denkt dat de lol voorbij is, toch nog een hobbelig groen pad door een barranco. Ik kom weer terug in het huisje Tomadero waar ik gestart ben.

“Past-Me” heeft voor “Future-Me” een koud biertje achtergelaten. En daar is “Present-Me” heel blij mee. Er is nog zon en tijd voor zwemmen en strand.

De nada
Siepko heeft mij enorm geholpen met het verzinnen en organiseren van deze rondreis. Ik heb aangegeven hoeveel ik ongeveer per dag wilde lopen. Hij kwam met suggesties voor de route en ik heb toen aangegeven waar ik wilde slapen. Hij heeft voor mij de accommodatie geboekt.

Iemand die La Palma zo goed kent en zo goed meedenkt was echt heel fijn. Ik heb en heerlijke paar dagen gehad.

Meer informatie: Rondreis La Palma op maat georganiseerd